10 Habits that Filipinos Should Learn from Spain

After living in Spain for several years now, I have seen some habits which, for many Spaniards, are a natural way of life.  But for Filipinos, these behaviors may look ridiculous or senseless.   But as I observed more closely, these simple things actually work: they make life easier for everybody and bring more order in the way things are being done!

**********

Maybe we could learn these things, too, and apply and teach them to our kababayans when we go home to the Philippines.  Who knows, these might help bring order and discipline to our chaotic Philippine society.  Here are 10 simple habits that we could learn from our Spanish brothers:

**********

1.  You are free to talk. Argue if you must. But violence has no place in a civilized society.

I have seen Spanish drivers argue on the road.  Some of them even went down their vehicles, stood face to face, and argued very loudly with the other driver.  But none of them touched each other.  And when the lights turned green, the drivers went back to their vehicles and drove to their own destinations.  In the Philippines, such confrontations end up in a shootout, with one driver dead and the other one a fugitive.  Heated verbal exchanges are simply that: verbal exchanges.  They are won and settled by the force of the argument, not by the argument of force.  And besides, the other party might pack a bigger gun

**********

2.  Segregate your trash, throw them in the proper containers during the designated time.

I still remember the tv commercial in the Philippines about a decade ago:  Ang basurang itinapon mo, babalik din sa iyo (with video clips of floating wastes and trash entering houses during raining days).  City planners say that most of the floods that drown Manila every year are caused by trash clogging the waterways.  Here in Spain, there are trash cans almost everywhere (in the streets, parks and beaches).  Huge color-coded garbage bins for recyclable, biodegradable, and bottle trash are accessible.  It is amazing how the Spaniards manage their own household trash: properly segregated and brought out of the house to the garbage bins at the proper time.  No wonder I haven´t seen garbage bags floating around during rainy days.

**********

3.  Green means go, yellow means slow down, red means stop. Follow traffic rules. These are laws, not suggestions.

Spain.  Past midnight.  Few people in the street.  Spanish driver reaches an intersection.  Traffic light is red.  No pedestrian is crossing, no policeman is watching.  Spanish driver stops, waits for the green light, and drives safely home.

Manila. 2:00a.m..  Filipino driver going home from a drinking spree.  Stops at an intersection.  Light turns green.  Filipino driver does not drive forward, he is busy texting.  The vehicle behind him is blowing his horn like crazy.  Filipino driver flashes the finger and curses the other driver before speeding forward. Before he reaches the next intersection, the traffic light turns yellow.  Filipino driver drives faster (of course, yellow light means drive faster).  He reaches the next intersection and the light is red.  he slows down, looks left and right and drives forward.  He didn´t even see the speeding dump truck before it hit his car.  And the Filipino driver´s last thought before he died must have been, "Damn that dump truck driver, he was beating the red light."

**********

4.  If your destination is only 4 blocks away, walk. Walking is good exercise. It is good for your pocket and it is good for the environment.

When I arrived in Spain, one Spanish friend told me that our destination was within walking distance.  And we walked for 40 minutes, the first longest walk in my sorry Filipino life.  Then I observed that everyone in Spain loves to walk, even the old ones.  Everyone, except for ignorant, lazy, rich and powerful Filipino tourists, who, just because they could afford to visit Spain, think that they should not suffer the indignity of walking.  And so their inflated egos and bloated feeling of self-importance actually lifts them above the ground and they just float around Spain.

But seriously, walking needs no explanation.  Your feet are made for walking.  Walking is healthy.  Walking saves you money that otherwise would have been used to pay your fare or purchase gasoline that produces carbon and pollutes the environment.  If you don´t believe this, then believe that God wants you to walk.  Otherwise, he would not have given you legs but two sets of wheels.

**********

5.  Drink your wine but do not get drunk.

A glass of red wine everyday is healthy.  Many Spaniards drink wine (and beer!) during meals (yes, breakfast, lunch and dinner).  And I have seen some of them get drunk and noisy (or should I say "noisier).  But a drunk Spaniard is rather an exception, for they appear to handle their drinks well.  They appear to drink for fun and socialization.  This is also true in the Philippines, except that a larger majority seem to drink to get drunk.  And when Filipinos get drunk, they become superheroes: immortal, unafraid and deaf.  If only we could just drink and let the liquor flow to our tummies instead of pumping the alcohol up our heads, the streets and bars of Manila would be much safer.  So next time that we go home for a vacation, let us remind ourselves and our guests that we are there to enjoy not to die.  Cheers!

**********

6.  Be courteous and friendly.  It´s ok to smile and say “hola” even to a stranger.

I was surprised when I arrived in Spain how the locals here greet people that they meet, sometimes even with a smile.  This habit is rare in the Philippines where greetings are limited to close friends and family members.  Try smiling or saying “hi” to people you meet in the streets of Manila and they would look at you like a freak.  But this habit promotes friendship and cordial relations.  And it feels good, too, especially if you elicit a reply or smile from the person you greeted.

**********

7.  Say the magic words “please” and “thank you”.  Saying them won´t hurt you.

These words are a dime a dozen in Spain. In restaurants, supermarkets, buses, and shopping stores, it is common to hear these words spoken by customers and attendants.  As a matter of fact, it is considered rude not to say “please” and “thank you” at the appropriate time.  So when we go home to the Philippines, let us bring these words and say them to the drivers, waiters, store attendants, family members.  Yes, to everyone!!!

**********

8.  When going to the grocery, bring your own cart or reuseable bag.  Don´t be plastic.

Really, it is time to minimize the waste that we produce.  Instead of placing your groceries inside the plastic bags available at the counter of most stores, bring your own reuseable container!  We are doing this is Spain, we can do it in the Philippines. At least you won´t feel guilty when you see on TV that Manila gets flooded again, with tons of plastic containers floating on dark, dirty rain water.

**********

9.  Your vehicle´s horn is not your brake.  Don´t blast other vehicles to the outer space with your loud bosina.

The streets of Manila are not only congested, they are also uber noisy, every driver seems to be trigger-happy with their horns.  Unlike in Spain that the only sound from the streets are from the sirens of ambulances, police vehicles, and firetrucks. When we are in Manila, let us remember that the vehicle in front of us won´t disappear when we make bosina.  So hit the brake instead, slow down your vehicle and cool down your temper.

*********

10.Be patient, fall in line.  Mandugas sa pila is so not cool.

Remember this, whoever you are (mayor, governor, congressman, OFW from Spain, OFW from the US, OFW from the Middle East, taho vendor, lawyer, nurse, taxi driver, unemployed, etc.) we are all equals.  Fall in line!!!  If we do this, we are not only making everybody´s lives easier, we are also showing to the world our good manners.

**********

So finally, it is complete: 10 habits that we could learn from our Spanish friends and bring back to the Philippines.  When our kababayans at home see us observing these little things, they will say that we have become, not only financially rich but, well-mannered and cultured individuals.

10 Habitos Que los Filipinos Deberian Aprender de los Españoles (2ª parte)

Finalmente, para completar el blog anterior de los 10 hábitos que los Filipinos deberíamos aprender de los Españoles:

6. Se cortés y amable. No hay nada malo en sonreír y decir “hola” aunque sea a un desconocido.

Quedé  perplejo cuando llegué a España y vi como la gente de aquí saludaba a las personas que conocían, incluso a veces con una sonrisa. Este hábito de saludar es raro en Filipinas, cuando la gente solo se limita a saludar a los amigos más cercanos y a la familia. Prueba de sonreír o decir “hi” a la gente que te encuentras por las calles de Manila y te miraran como estuvieras un chiflado. Pero este tipo de hábito fomenta la amistad y las relaciones cordiales.  Y te hace sentir bien, sobretodo si te devuelve el saludo o te sonríe la persona que has saludado.

  

7. Di las palabras mágicas “por favor” y “gracias”. No te hará ningún daño.

Éstas palabras son para dar y regalar en España. En los restaurantes, supermercados, autobuses y en los centros comerciales, es común escuchar éstas palabras tanto de parte de los clientes y de las dependientas. De hecho, se considera mala educación  no decir “por favor” y “gracias” en los momentos apropiados. Cuando vayamos a Filipinas, llevemos estas palabras para decírselo a los conductores, camareros, dependientas y a nuestros familiares. Sí, a todo el mundo. 

8. Cuando vayas de compras, llevate tu propio carro o bolsas reciclables. No seas plasta.

Ya es hora de reducir los desperdicios que producimos. En vez de poner toda vuestra compra en bolsas de plástico que puedes pedir en la mayoria de la cajas de los supers, lleva tu propia bolsa reciclable. Si lo hacemos en España, lo podemos hacer en Filipinas. Al menos no te sentirás culpable cuando veas por la tele que Manila se ha vuelto a inundar de toneladas de bolsas de plástico flotando a causa de las sucias y oscuras aguas torrenciales.

9. El claxon de tu vehículo no es tu freno. No pites a los otros vehiculos dejandoles fuera de órbita con tu mega bocina.

Las calles de Manila no solo estan saturadas, son también ruidosas, cada conductor parece encantado dandole al claxon. No como en España que lo único que oirás de las calles son las sirenas de las ambulancias, de coches de policía y bomberos. Cuando estemos en Manila, recordemos que el vehículo que esta delante nuestro no desaparecerá cuando le demos a la bocina. Pisa el freno, disminuye la velocidad de tu vehiculo y baja los humos.

10. Sé  paciente, ponte a la cola. Colarse no mola.

Acuerdate de esto, seas quien seas, (alcalde,governador,congresista, OFW de España, OFW de EEUU, OFW del Oriente Medio, vendedor de taho, abogado, enfermera, conductor de taxi, o estás en paro, etc.) todos somos iguales. Ponte a la cola!! Si lo hacemos, no solo conseguimos que la vida de cada uno sea mas fácil sinó que estamos enseñando buenas maneras a todo el mundo.

Finalmente, completo.: 10 hábitos que deberíamos aprender de nuestros amigos españoles y llevarnos de vuelta a Filipinas. Cuando nuestros kababayans se den cuenta de estas pequeñas cosas, dirán que no solamente somos ricos financialmente sinó que nos hemos enriquecido de buenos modales y culturizado como individuos.

Mighty Thor Nasa Manila

Thor Pinoy

Of Blood and Vampires: Tengo Sangre de Sibarita

Naniniwala ba kayo sa bampira o sa aswang?  Ayon sa mga kwento, ang aswang ay isa sa mga kinakatakutang kampon ng kadiliman sa Pilipinas.  Ang mga ito ay may kapangyarihan na katulad ng pinaghalong bampira at bruha.  Sila ay may mga pakpak at nahahati ang mga katawan upang makalipad.  Sinasabing hindi lang sila umiinom ng dugo ng tao kung hindi kumakain din ng mga sanggol.  Sa makatuwid, sila ay mga alagad ng demonyo, sila ay nakakatakot, sila ay makapangyarihan.

**********

Ang mga aswang daw ay laganap sa Kabisayaan lalo na sa mga probinsya ng Capiz, Iloilo at Antique.  Subalit napabalita na mayroon na ring mga aswang sa iba pang mga probinsya, pati na sa Manila.  Sila ay kilala rin sa tawag na manananggal, tik-tik, wak-wak, at soc-soc.  Sinasabing ang mga aswang ay maaring mabuhay na parang ordinaryong tao lamang na parang galing sa barrio, mahiyain, tahimik, at malayo sa tao.  Hanggang sa pagsapit ng dilim at sila ay nauhaw.... at nag-iibang anyo.  Isipin niyo, baka may kapitbahay kayo sa Pilipinas na ganito.  Paano na ang mga pamilya niyo?

**********

Sinasabing mayroon daw mabisang pangontra sa mga aswang: ang makapangyarihan at masarap na bawang.  Napansin niyo bang ang mga bawang dito sa España ay mas malalaki kaysa sa mga bawang sa Pilipinas na mahirap pang balatan?  Ayon sa mga doctor at scientists, ang bawang daw ay maganda sa katawan dahil nakakapagpababa ng blood pressure at lumalaban sa infection.  Ayon naman sa mga albularyo at sa mga may agimat, mabisa nga daw ang bawang laban sa mga aswang.  Kaya kung kayo ay magpapadala ng mga gamit at regalo sa Pilipinas ngayong pasko, samahan niyo ng bawang.  Hindi natin alam, baka biglang mauhaw at magutom ang kapitbahay ninyong aswang.

**********

Maliban sa bawang, nakakapatay din daw ng aswang ang silver bullets at matulis na kahoy o kawayan.  Ang mga ito rin ang madalas nating makitang ginagamit sa mga pelikula upang puksain ang mga nakakatakot na aswang.  Subalit dahil mahal naman ang silver bullets, at malapit ng maubos ang mga kahoy at kawayan sa Pilipinas, mas maganda pa ring gumamit ng bawang.  Kung namamahalan pa rin kayo sa bawang, pumunta lang sa tindahan at bumili ng Boy Bawang at ito ang ipakain sa bisita ninyong aswang.

**********

Upang hindi masayang ang ating mga dugo na posible lamang na gawing meryenda ng gutom na aswang, bakit hindi tayo mag-donate ng kaunti para sa mga nangangailangang may sakit sa ospital?  Alam ba ninyong may mga namamatay dahil nauubusan ng dugo, kahit sa mga ospital?  At maganda raw ang pagdodonate ng dugo sa ating katawan, kasi napapalitan ng bagong dugo ang dumadaloy sa ating mga ugat.  Sa maiksing salita, hindi lang tayo makakatulong sa mga pasyenteng nasa bingit ng kamatayan, kung hindi napapaganda pa natin ang ating sariling katawan.  Masakit ba ang magdonate ng dugo?  Hindi, kabayan!  Mas masakit ang kagatin ng aswang.

**********

Sa mga kababayan natin na nasa Barcelona, heto tignan ninyo.  Kung magdodonate kayo ng dugo, ipagluluto at papakainin kayo ng mga pinakasikat at pinakamagagaling na chef ng Cataluña na sina Fermi Puig, Ada Parellada, at Fabián Martín.  I-click ang link sa ibaba upang magpareserba.  Sigurado, maraming magdodonate ng dugo kaya makisama at magvolunteer din tayong mga Filipino.  La donación de sangre es un gesto de civismo y de responsibilidad hacia el conjunto de la sociedad.  Kaya lang, wala kayang mga aswang na makakaamoy sa mga dugo?

                                                        http://www.tincsangde.org/sibarita/

**********

Bonus video kung kailangan ninyo ng superhero:

Volver a Empezar Otra Vez

Como pasa el tiempo y sin darme cuenta Septiembre ya esta aquí. El tiempo vuelve a estar nublado, las ráfagas de viento invaden la ciudad quedandose atrás esos días calurosos de Agosto en las playas de la costa tomando un par de cañas y tapas. La gente con sus paraguas, camisetas de manga corta y pantalones cortos otra vez en el armario y se vuelven a llevar jerseys, chaquetas,botines. Las calles de la gran ciudad vuelven a llenarse de hojas caídas de los arboles estilo Otoño en Nueva York.

*********

Aquellas tardes soleadas y alegres en que solía ir a pasear después de un día largo de trabajo o porque había quedado con amigos se convierten en tardes oscuras y frías. Adiós a las rebajas de Julio y Agosto, a los chipirones y patatas con allioli que me tomaba en alguna terraza de algún bar por el centro, a las fiestas nocturnas en la playa, a las fiestas de espuma de la piscina que solíamos ir, a los helados, al granizado de limón que tanto me gusta..Pero mirándolo así, vuelvo a disfrutar de las tardes tumbada en el sofá de mi casa, delante del televisor, con una manta y mis churros con chocolate...buenissssimo!!!

**********

Esta época del año me trae muchos recuerdos, especialmente durante mi infancia. Es la época de la vuelta al cole. El "El Corte Ingles" solía invadir el espacio publicitario que pagaban con un temazo que sonaba asi: "Volver a empezar otra vez, volver a estrenar zapatos y libros, volver a encontrar a viejos amigos y juntos volver a empezar" Que niño no se ha memorizado esta estrofa durante su infancia, es que no ha vivido su infancia en los años 90.

**********

Solía ir con mi madre y mi hermano a comprar material escolar en la papeleria debajo de casa. Pilots de diferentes colores específicamente del 0.5 el azul para la parrafada que nos hacian escribir, el rojo para titulos y el negro para subtitulos,colores Steadtler (son mis preferidos) otros utilizaban Plastidecor, pegamento, tijeras, goma, saca puntas, lápiz de dibujo y lápiz de minas (si eras uno de los que tenias este tipo de lápiz, te sentías superior a los que tenían un lápiz de sacar puntas) y todo lo que necesitaba para empezar el cole.

**********

La vuelta al cole era un éxtasis para algunos y un calvario para otros. Yo me lo tomaba bien por eso, no por que empezaran las clases nada menos, sino porque iba a volver a ver a mis compañeros de clase e incluso podía haber algún niño nuevo en el cole que solía convertirse en el centro de atención durante la primera semana del curso. Por ser nuevo y todo eso..

**********

También es la época en que todos teníamos ganas de contarnos lo que habíamos estado haciendo los tres meses de vacaciones, donde habíamos ido, las fiestas,las carpas en las que habíamos estado, los botellones de verano, las juergas, las escapadas, los ligues de verano...

**********

Empezar un nuevo curso nunca ha sido facil, adaptarse a la rutina del lunes-viernes de 8:00 a 17:00 es un coñazo, pero se sobrelleva cuando estas con amigos y cuando te lo pasas bien en medio de clase. Examenes, trabajos en grupo, exposiciones vuelven a robarme el tiempo pero siempre estan las fiestas del colegio, excursiones, salidas culturales que aprovechamos muy bien sobretodo porque nos escaqueamos de las clases.

**********

Como voy a echar de menos el verano pero aun no se ha acabado. En Cataluña nos queda Les festes de la Merce, els correfocs, els gegants, mucha fiesta y mucha cerveza que beber!!!

Con todo esto, me he dado cuenta que Septiembre es una buena época para recordar y para volver a empezar.

Ang Pulis at Ang Pinoy

Si Spanish Pinoy ay nakikiramay sa ating mga kaibigang Chino sa nangyaring karasahan noong Agosto 23, 2010 sa Manila kung saan walong turista ang namatay dahil sa isang dating Filipino pulis na si Rolando Mendoza. Ang ganitong karahasang kumitil sa buhay ng mga bisita sa aming bayan ay walang lugar sa isang sibilisadong lipunan.

Ako ay nakikiramay din sa aking mga kababayang Filipino sa buong mundo na, dahil sa pangyayari, ay umaani ng mga puna, kung hindi man panlalait, ng mga iba´t ibang lahi na nakapanood sa mga pangyayari.

Bilang isang Filipino, masakit panoorin at balikan ang insidente, lalo na at alam ko na ito ay nasaksihan ng buong mundo. Subalit kailangan kong harapin at tanggapin na ang aking bayang pinagmulan ay isang mahirap na bansang  umaasahang umunlad. Maraming pagkukulang na dapat punan, maraming mali na dapat itama. Mahirap ang mga tao at ang gobyerno. May mga krimen na dapat puksain. Subalit ito ang mga realidad sa bayan ko, sa bayan natin.

Ngunit huwag sana nating hayaang ang pangyayaring ito ay pumatay din sa ating diwa at dangal bilang mga Filipino. Sa mata ng buong mundo, maaring si Pinoy ay lalo pang lumiit. Pero sa kaibuturan ng ating pagkatao bilang mga Filipino, huwag sana nating ibaon ang maliit na tinig na nagsasabing si Pinoy ay magaling, marangal, magiting. Payabungin natin ang tinig na ito hanggang muli ay maging isang sigaw, isang sigaw na uugong sa apat na sulok ng mundo.

Kasabay ng ating taimtim na pag-asang balang araw ay aahon ang lahi ni Juan, ituloy natin ang pagtatrabaho at pamumuhay nang ayon sa magagandang asal na itinuro sa ating bayan. Dito sa Espanya, patuluin ang pawis ng Pinoy at ipakita sa mga restaurant, bahay at empresa na ang manggagawang Filipino ay mahusay at maaasahan. Muli nating ipakita nang buong yabang sa ating mga kapatid na Espanyol na ang Pinoy ay hindi magnanakaw at kriminal. Tayo ang mukha ng Filipino: ang ating mahusay at tapat na pagtatrabaho at maayos na pagtrato sa ibang tao.

At higit sa lahat, ikwento natin sa mga bata kung gaano karangal ang Filipino at kung gaano kaganda ang ating bayan. Huwag nating hayaang ang mga kabataang pag-asa ng ating bayan ay mawalan ng yabang at pagmamahal sa ating bayan. Ikwento at kilalanin natin sina:

1.     Carlos P. Romulo, ang unang asyanong naging Presidente ng United Nations General Assembly. Noong ginagawa ang official seal ng United Nations, hinanap ni Carlos P. Romulo ang Pilipinas sa mapang nakalagay sa seal. Ang sagot sa kanya ng US Senator Warren Austin, "It's too small to include. If we put the Philippines, it would be no more than a dot."  "I want that dot!", giit ni Romulo. Ngayon, mayroong tuldok sa pagitan ng Pacific Ocean at South China Sea sa seal ng United Nations.

2.     Efren Peñaflorida, nagtutulak ng kariton na may bandila ng Pilipinas. Ang karitong ito ang kanyang ginagamit upang turuan ang mga street children sa ating bayan kahit sa mga sementeryo, kalsada at bundok ng basura. Noong 2009, siya ay kinilala ng buong mundo bilang CNN Hero of the Year.

3.     Manny Pacquiao, ang hari ng boksing sa buong mundo. Efren “Bata” Reyes, ang hari ng billiards sa buong mundo. Paeng Nepomuceno, ang hari ng bowling sa buong mundo.

4.     Nestor Suplico, ang “New York´s Most Honest Taxi Driver”. Si Suplico ay pinarangalan dahil sa pagbabalik ng mga mahahaling perlas na humigit $70,000 na naiwan sa kanyang taxi habang siya ay nagmamaneho sa New York noong 2004.

5.     Josette Biyo, isang guro na nag-aral sa mga pinakamagagaling na universidad sa Pilipinas. Iniwan niya ang marangyang sahod ng pagtuturo sa malalaking eskwelahan at siya ay nagturo sa mga bata sa liblib na barrio kung saan ang sahod niya ay mababa pa sa 250 euros. Dahil sa kanyang kakaibang sakripisyo ay ginawaran si Dr. Biyo ng Massachusettes Institute of Technology (MIT) ng isang kakaibang parangal: pinangalanan ang isang bagong diskubreng planeta sa ating galaxy bilang “Biyo”.  Ayaw mong maniwala?  Sige, igoogle mo.

7.     Melitza Anne Chan, isang nurse mula sa Iloilo at nagtatrabaho sa Saudi Arabia. Ibinalik niya ang 10 million Saudi Riyals (mahigit 150 million pesos) na, dahil sa pagkakamali, ay pumasok sa kanyang bank account.

8.     Allan Pineda, ang sikat na miyembro ng Black Eyed Peas na nagbigay pugay sa kanyang bayang pinagmulan sa pamamagitan ng kantang “Bebot” na naging international hit.

9.     Jesus Sumook, isang Filipino seaman, na itinaya ang sariling buhay upang sagipin ang isa pang marinero na nahilo at nahulog sa shaft ng barkong Saga Spray. Kinilala siya ng Swedish Mercantile Marine Foundation dahil sa kanyang kabayanihan.

10.  Ikaw, isang OFW dito sa Spain. Oo, ikaw! Katulad nila, at marami pang iba (Charice Pempengco, Lea Salonga, Paulino Alcantara, atbp.), ikaw ay isang ipinagmamalaking Filipino. Tumindig ka at ipakita mong marangal at masipag ang lahi mo hanggang makilala tayo.

Sa ganitong mga panahon nasusubok ang tibay at galing ng Pinoy.  Kung hindi tayo mismo ang tatayo at magbabangon sa ating bayan, sino?  Gamitin sana natin ang ating mga pagkakamali at pagkukulang bilang isang bayan upang tayo ay matuto at magbago. Umasa ka, malalampasan natin ito.  Uunlad din tayo.  Hahangaan ng buong mundo.  Mabuhay ka, kabayan!   Marangal, magaling at magiting ang lahi mo!